Ratjetoe

Een nieuwe blog schrijven is niet altijd makkelijk. Vooral het verzinnen van een onderwerp kan lang duren. Wat wil ik zelf vertellen? Wat vinden mensen leuk om te lezen? Worden mijn blogs überhaupt leuk gevonden door verschillende mensen? Is mijn schrijfwijze wel leuk of wordt het te standaard?

Op het moment dat ik dit typ is het dinsdagavond 18:00u. Over 18 uur wil ik weer een nieuwe blog publiceren. Ik ben onderweg naar huis, heb totaal geen inspiratie en raak overweldigd van alle geluiden om me heen.

Geritsel van een plastic verpakking, een trein die voorbij raast, mensen die op de achtergrond aan het praten zijn, de trein waarin ik zit die met zijn wielen over het spoor rolt, het soort accordeon gedeelte in de trein die kraakt, ander gekraak, wat gepiep, de fluit van de conducteur.

Zonder dat je er wellicht bij stilstaat, hoor je vanalles.

Als hoogsensitief persoon ben ik hier misschien ook wel extra gevoelig voor. Soms kan het me ineens teveel zijn en raakt mijn hoofd van slag.

Om een beetje een idee te kunnen krijgen van deze overprikkeling is dit filmpje wel een goede:

Het feit dat ik nu afdwaal van het beginonderwerp geeft ook weer aan dat ik stiekem best chaotisch ben in mijn gedachten. Ze springen van hot naar her en ik wil eigenlijk van alles vertellen. Maar ik weet dat ook dat niet persé fijn is voor een lezer.

Deze blog is eigenlijk een ratjetoe. Mede omdat mijn hoofd een ratjetoe is op dit moment. Maar is dit erg? Nee.

Ik wil in mijn blogs volledig mezelf zijn. En ook de chaos in mijn hoofd die er af en toe is mag en kan ik laten zien. Er is geen goed of fout in jezelf zijn.

Laat alles wat er is, er zijn. Geef jezelf de ruimte, de tijd en de rust om te herpakken. Oordeel niet. En voor je het weet verlaat de chaos langzamerhand je hoofd.

Het is nu woensdagavond 20:15u. Ik ben moe, mijn blog is niet perfect maar ik ben ook tevreden. En eerlijk gezegt ben ik dusdanig moe dat ik niet eens de hersenen heb om mijn blog goed na te lezen en mooi aan te passen.

De blog van vandaag is een leermoment voor me geweest. De acceptatie dat de blog een keer niet om 12 uur gepubliceerd is, het loslaten van de perfectie en het mooi vinden van de imperfectie, mijn chaos er laten zijn, voor mezelf kiezen en vooral genieten van het hele proces.

Geniet van mijn ratjetoe, ik ga slapen ✌🏽. En mocht je deze blog lezen en denken “hey Tjesse, ik zou het wel leuk vinden als je hier wat over schrijft”. Let me know. 😁

De binnenkant van een pompoen. Persoonlijk vond ik het gisteravond erg mooi. Maar nu zie ik, dat het een beetje de chaos in mijn hoofd heeft gerepresenteerd ;).

Hoog sensitief

Ongeveer 15-20 procent van de mensen is hoog sensitief. Dat is een best groot aantal, maar dit is (helaas) in de maatschappij op het eerste oog niet goed zichtbaar. Hoog sensitief kun je ook wel vertalen naar hoog/extra gevoelig. Deze naam geeft eigenlijk al aan wat het inhoudt.

Het begrip hoog sensitiviteit heeft alleen heel veel kenmerken. Hierdoor kan het ook een heel uiteenlopend effect hebben van persoon tot persoon. Voor een ander is het eigenlijk nooit echt duidelijk waar je precies last van hebt wanneer je zegt “ik ben hoog sensitief”. Zélfs hoog sensitieve mensen onder elkaar kunnen elkaar soms niet begrijpen. Zo kun je je vaak onbegrepen en alleen voelen. Ik heb gemerkt dat ik het lastig vind om een uitleg te geven over dit begrip omdat een goede uitleg best wat tijd kost en dus ook heel erg persoonsgebonden is. Daarbij weet je van bepaalde dingen niet eens dat het met je hoog sensitiviteit te maken heeft maar voelt het gewoon als een kenmerk van jezelf.

Het lezen van informatie over hoog sensitiviteit en persoonlijke verhalen van HSPersonen geeft meer helderheid, saamhorigheid en ook een bepaalde rust. Het maakt dingen waar je last van hebt of waar je in het dagelijks leven tegen aan loopt iets verklaarbaarder. Ik ben bijvoorbeeld niet echt goed in het geven van een snel en gevat antwoord. (Daarom vind ik schrijven ook zo heerlijk). En ik vind het enorm moeilijk en vervelend wanneer ik hiermee geconfronteerd wordt. Maar wanneer ik dan lees dat dit ook een kenmerk is van hoog sensitiviteit, voel ik een last van mijn schouders vallen en kan ik het wat meer accepteren.

Maar laten we wel wezen, accepteren betekent niet dat je er niets meer mee hoeft te doen. In bepaalde dingen kun je beter worden. Er is een verhouding tussen accepteren wat is en ontwikkelen. Zo kan ik bijvoorbeeld leren om sneller te antwoorden. Maar allereerst moet ik beseffen dat het antwoord niet altijd goed doordacht, gevat en perfect hoeft te zijn. Om vervolgens mezelf de ruimte te geven om te accepteren dat mijn antwoord niet altijd goed doordacht, gevat en perfect ís. Op die manier kan ik blijven leren en groeien in mijn eigen ontwikkeling.

Hoog sensitiviteit is namelijk geen excuus. Het is geen ziekte of stoornis, het is niets positiefs en ook niets negatiefs. Het is eigenlijk niets meer dan een benaming voor verschillende samengevoegde kenmerken bij elkaar. Wél is het begrip hoog sensitiviteit een hulpmiddel om jezelf beter te begrijpen, je minder eenzaam te voelen en ook anderen te helpen jou te begrijpen.

Zelf ben ik een paar jaar geleden begonnen met me verdiepen in het begrip hoog sensitiviteit. Echter ben ik nog lang niet klaar. Er is veel informatie over te vinden en dit is ook daadwerkelijk leuk en interessant om te lezen. Daarbij zijn er ook HSPersonen die er hun werk van hebben gemaakt om hoog sensitieve mensen te helpen en te coachen. Twee jaar geleden heb ik daar gebruik van gemaakt en ook hierdoor heb ik een duidelijker beeld gekregen van mezelf, hoe hoog sensitief zijn mijn leven beïnvloed en hoe ik, maar ook mijn gezin, hiermee om kan gaan. Ik zie het als een hulpmiddel voor de gebruiksaanwijzing van mezelf. Verdiepen in hoog sensitiviteit is verdiepen in mezelf en daarmee investeren in mezelf.

Mocht je het interessant vinden om te lezen wat de kenmerken zijn of vraag je je af of dat jij hoog sensitief bent, dan kun je kijken onderaan mijn blog. Daar staan de kenmerken van een hoog sensitief persoon volgens Elaine N. Aron, de Amerikaanse psychologe die de naam HSP heeft geïntroduceerd, op een rijtje.

Ben je nog meer geïnteresseerd over dit onderwerp? Dan raad ik het HSP magazine aan. Dit is een heel leuk tijdschrift dat volledig gewijd is aan hoog sensitiviteit.

Kenmerken van HSP

• Zijn zich bewust van subtiele signalen in de omgeving.
• Worden beïnvloed door de stemmingen van anderen.
• Zijn nogal gevoelig voor pijn.
• Tijdens drukke dagen hebben zij meer behoefte om zich terug te trekken in bed, een donkere kamer of een plek waar men ongestoord alleen kan zijn.
• Zijn bijzonder gevoelig voor de effecten van cafeïne.
• Raken gemakkelijk overvoerd door zaken als fel licht, sterke geuren, grove weefsels of harde sirenes.
• Hebben een rijke en complexe innerlijke belevingswereld.
• Voelen zich niet op hun gemak bij harde geluiden.
• Kunnen diep geroerd raken door kunst of muziek.
• Zijn consciëntieus.
• Schrikken snel.
• Voelen zich opgejaagd als ze in korte tijd veel moeten doen.
• Als hoogsensitieven zich in een omgeving niet prettig voelen, weten zij meestal wat er moet gebeuren om dat te veranderen (door bijvoorbeeld het licht te dimmen of het meubilair te verplaatsen).
• Raken geïrriteerd als mensen hen te veel tegelijkertijd willen laten doen.
• Doen erg hun best om te voorkomen dat er fouten worden gemaakt of dat ze iets vergeten.
• Kijken bij voorkeur niet naar gewelddadige films of tv-programma’s.
• Voelen zich ongemakkelijk als er veel om hen heen gebeurt.
• Erge honger heeft een sterke invloed op hun concentratievermogen of humeur.
• Veranderingen in het leven brengen hen van hun stuk.
• Hebben gevoel voor delicate geuren, smaken, geluiden en kunstwerken, en genieten er van.
• Geven hoge prioriteit aan het vermijden van situaties die hen van streek maken of overbelasten.
• Als zij moeten wedijveren of op hun vingers worden gekeken, worden zij zo gespannen dat hun prestaties veel minder zijn dan gewoonlijk.
• Als kind worden/werden zij door hun ouders of leerkrachten gevoelig of verlegen gevonden.