Verhuizen

Hey 😃.. Daar ben ik weer. Na een vrij lange periode waarin ik niet heb geschreven, leek het me nu toch echt tijd om weer iets van me te laten horen.

Er heeft namelijk een grote verandering plaatsgevonden in mijn leven. Begin februari heb ik samen met mijn vriend de sleutel mogen aannemen van een heerlijk appartementje wat we ons nieuwe thuis mogen gaan noemen. Na eigenlijk jaren uitkijken naar het moment dat ik mijn eigen plekje zou hebben, is het eindelijk zo ver.

Niet meer plannen waar ik ga slapen, niet meer 3x in de week opnieuw mijn tas in en uit pakken, niet meer nadenken of ik zelf moet koken of dat iemand anders kookt en niet meer elke dag boodschappen doen omdat ik niet weet wat er in huis is.

Maar ook, weg van mijn ouders en mijn zussen. Ineens, na 25 jaar thuis wonen. Afspraken inplannen om elkaar te zien. Dát is gek.

Ik kon mijn geluk niet op toen we hoorden dat wij de nieuwe huurders zouden worden van dit prachtige appartementje. Dolgelukkig en super ongeduldig telde ik de dagen af tot de dag van de sleuteloverdracht en de verhuizing. Ik besefte echter van tevoren niet hoe stressvol en vermoeiend een verhuizing is, ondanks alle mensen om me heen die zeiden dat het zo was.

De eerste dag van de verhuizing ging voorspoedig. We kregen hele fijne hulp waardoor we in 1 dag al een echt thuis hadden gecreëerd. Volgens mij was ik ook de enige die aan het stressen was. Over het op tijd aankomen bij het adres voor de tafel die we via marktplaats hadden gekocht, over de auto die op de parkeerplaats andere auto’s blokkeerde, over de spullen die in de gang en lift gezet werden zonder toezicht, etc.

En als je denkt dat je dan genoeg gestrest had, was de fles Maple Syrup omgevallen in de lift en lag er dus een dikke laag op de vloer. Goede eerste indruk voor de medebewoners.. Gelukkig was het vrij snel en goed opgeruimd (en waren er geen andere bewoners die de lift wilden gebruiken op dat moment). Maar het bezorgde wel wat zorgen.

De volgende dag hadden mijn vriend en ik de tijd om dozen uit te pakken en nog wat nodige spullen te kopen. Winkel in, winkel uit. Trap op, trap af. Lift in, lift uit. Om vervolgens als twee gare op de bank te ploffen.

Op de laatste verhuisdag hebben we lampen gekocht en opgehangen met de hulp van de broer van mijn vriend. Super dankbaar! Ik zou namelijk echt niet weten hoe ik een lamp moet ophangen. (misschien was het handig geweest als ik beter had opgelet hoe hij het gedaan heeft… haha).

Een gezellig weekendje weg stond voor de deur. Vrijdagmiddag t/m zondagmiddag hebben we de rust opgezocht in Putten met mijn schoonfamilie. Super fijn om eventjes de chaos van thuis los te laten en niets te hoeven. Maar ook gek om het eerste weekend in ons nieuwe thuis, niet thuis te zijn. Daarom erg blij om zondagmiddag weer terug te zijn en ons plekje meer eigen te maken.

Tot op de dag van vandaag, 3 weken na de verhuizing, is er nog steeds chaos in mijn hoofd. Wanneer komen ze het afval ophalen? Moeten de planten water? Wat eten we vanavond? Wanneer zal ik gaan koken? Moet ik nog boodschappen doen? Oei, het is wel erg rommelig. Hoe duur zijn de energiekosten op dit tijdstip? Zal ik een wasje draaien? Zullen de buren last van ons hebben? Wanneer komt de postbode met onze pakketjes? Ga ik de bel wel horen als die afgaat en ben ik dan op tijd met reageren?

Zoveel wat ik wil doen en zo weinig tijd op een dag. Ik ben mega vergeetachtig sinds de verhuizing en kan echt moeilijk nadenken. Daarbij lijkt het soms wel alsof ik een sociale angst heb van hier tot Tokyo. Verhuizen is echt een opgave. Dat is wel gebleken.

Nu zit ik eindelijk lekker met mijn beentjes omhoog. Na wederom een volle dag. Wel heb ik vandaag ook de tijd genomen om andere dingen te doen dan alleen dingen voor het huis. Dat geeft een goed gevoel.

Ondanks alle chaos in mijn hoofd en de vermoeidheid die maar niet over lijkt te gaan, geniet ik mega. Ik ben onwijs gelukkig met deze plek voor mezelf. Iedere dag kijk ik er weer naar uit om na het werk hier thuis te komen. En dag na dag begin ik steeds meer te wennen en te aarden.

Het “volwassen” leven is nu echt begonnen ;).

Advertentie