Zondag, zo’n dag

Bij deze ga ik mezelf een opdracht geven. Ik ga ervoor zorgen dat ik de zondagen die komen gaan anders ga invullen. Met rust, plezier en vooral ruimte om volledig uit te rusten zonder dat ik me mentaal niet fijn voel. Met bijvoorbeeld meditatie, een wandeling, een dansje, iets creatiefs of zelfs misschien toch even afspreken met iemand.

Zondag is dé dag in de week wanneer je echt niets hoeft en je volledig kunt relaxen op de manier hoe jij wilt. Vorige week zondag was het zo’n dag. Eigenlijk heerlijk natuurlijk. Helaas vind ik de zondag vaak wel erg lastig. Want wat moet je doen als je echt niets gepland hebt staan? Netflix kijken en je dood staren naar het scherm? Duolingo, waarbij je ook alleen maar naar een schermpje kijkt. Óf Instagram bekijken om je eens heerlijk waardeloos te gaan voelen door alles wat je van andere mensen ziet. Deze slimme opties had ik allemaal uitgevoerd. En als kers op de taart ga ik er vervolgens ook nog een blog over schrijven op mijn laptop ;). Hoeveel schermen precies?

Ik merkte hoe erg mijn gevoel beïnvloed werd door het zien van filmpjes en foto’s op Instagram. Al die meiden/vrouwen die zich “uitsloven” en de beste kant van zichzelf laten zien. Sexy dansjes, mooie make-up en over het algemeen gewoon het “perfecte” plaatje.

Ik was ook zo.. Ik wilde anderen laten zien dat ik mooi was en alleen dát werd dan gedeeld op social media. Tegenwoordig ben ik (gelukkig) niet meer zoveel bezig met tientallen foto’s maken en het delen, maar tóch maken die andere vrouwen me onzeker. En niet alleen die mooie vrouwen maar ook, met kerst om de hoek, zijn er de verliefde foto’s van stelletjes en de kerstboomkiekjes die me een eenzaam gevoel geven.
Waar slaat dat eigenlijk op? Ik ben onwijs gelukkig met mijn familie, mijn vriend, vrienden en mijn leven op dit moment. Het perfecte plaatje wordt herhalend weergegeven op social media en wanneer dat perfecte plaatje niet overeenkomt met je eigen leven is dat in ieder geval bij mij best confronterend.

---

Het is nu alweer een week later en ik zit hier weer op zondag mijn blog te bestuderen. Het confronteert me omdat ik er op deze zondag weer doorheen zit. Stress voor de week die komen gaat waarin ik mijn praktijk examen op stage ga voltooien, geen weet van hoe ik mijn tijd ga invullen de komende paar uur, opgesloten in mijn hoofd en in mijn gevoel. Terwijl het ondertussen een heerlijk dagje is zonder druk en momenten waar je dankbaar voor mag zijn, waar ik dankbaar voor ben. Er is een gevoel onderliggend wat de rust en het genieten overstemd.

Ook een voorbeeld waarbij druk en verwachtingen een rol kunnen spelen is je verjaardag. Vorige maand ben ik 24 geworden. Het ouder worden beangstigd me en tegelijkertijd maakt het geen bal uit. Mijn verjaardag zelf was een normale dag. Maar ook bij zo’n dag kan er een bepaalde druk op liggen. Het móet een leuke dag zijn, zeker omdat het maar 1 keer per jaar is. Dit gevoel keert zich dan ook vaak nog tegen je. Want hoe hoger je verwachtingen zijn, hoe sneller ze je kunnen teleurstellen.

Uiteindelijk ben ik gewoon ontzettend dankbaar voor alle lieve en mooie mensen in mijn leven. Voor mij is dat mijn grootste cadeau. Eind november heb ik met een klein groepje toch nog mijn verjaardag mogen vieren en ik had het niet anders willen wensen. Als het er op aan komt gaat het niet om status en cadeaus. Het gaat om het geven en ontvangen van liefde voor jezelf en voor elkaar. Het gaat om samen genieten. En het gaat om het vieren van het leven.

Weg met al die verwachtingen rondom feestdagen en weg met al die perfecte plaatjes. Het leven is te kostbaar om jezelf te willen bewijzen aan de rest van de wereld. Houd van jezelf en je eigen leven en geniet daarvan.

Zo ook mijn zondagen. Ik zal mezelf minder druk op moeten leggen dat de zondag de perfecte rustdag moet zijn. Afleiding zoeken voor de spanning, erover praten en mezelf vooral niet opsluiten in mijn hoofd.
Op naar volgende week zondag! 😀