Ik snap jou niet

“Ik snap het niet. Ik snap jóu niet”.

Deze eigenlijk vrij onschuldige woorden kunnen soms als een pijnlijke steek voelen.

Er zijn altijd wel mensen die mij op een bepaald vlak niet begrijpen. Best logisch natuurlijk. Want ook al zijn we uit hetzelfde bewustzijn ontstaan, we zijn allemaal met een eigen persoonlijkheid gevormd tot een uniek persoon.

Toch is het moeilijk voor mij als mensen aangeven mij niet te begrijpen. Dit heeft verschillende redenen.

Ten eerste wil ik het voor iedereen altijd goed doen (ja nog steeds, al weet ik dat het eigenlijk beter is om gewoon mezelf te zijn). Wanneer ik iets doe, voelt het voor mij normaal om mezelf te verantwoorden. Dit zit er eigenlijk standaard ingebakken. Maar wanneer ik mezelf dan verantwoord / uitleg en de ander snapt mij niet, voelt mijn gedrag niet correct.

Ten tweede wekt het een gevoel van eenzaamheid op. Eenzaamheid in je eigen gevoel en manier van denken. Eenzaamheid in jezelf zijn.

De laatste reden waarom ik de zin “ik snap je niet” moeilijk vind, is omdat ik mezelf soms ook niet snap. Mijn manier van doen, van reageren en van denken. Het kan allemaal zo onduidelijk en onjuist zijn waardoor ik zelf in de war raak.

Het zou niets uit hoeven maken of een ander je wel of niet snapt. Zolang je jezelf maar snapt. Ik denk dat dat wel een belangrijk punt is. Want wanneer je jezelf niet snapt, ga je het zoeken bij anderen en is de mening van anderen daarin ook ineens heel belangrijk.
Precies hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het houden van jezelf. De liefde voor jezelf zou genoeg moeten zijn, maar wanneer je niet genoeg of geen liefde aan jezelf geeft is de liefde van een ander van levensbelang.

Dagenlang kan ik opgezogen worden door één enkele opmerking. Maanden of zelfs jarenlang kan deze opmerking nog door mijn hoofd zweven en af en toe oppoppen. Zo ook: “ik snap jou niet”.

Maar voordat ik verwacht van een ander dat hij/zij mij begrijpt, zal ik toch eerst zelf moeten zorgen dat ik mezelf volledig begrijp. Misschien lukt dat wel nooit volledig en blijft niet alleen mijn leven maar ook ikzelf mijn hele leven een puzzel. Gelukkig is dat dan een puzzel die ik met alle liefde, plezier en openheid wil proberen op te lossen.